Agarda por min aínda que sexa pedirche demáis

Aínda que os ruídos da rúa te incomoden obrigándote ao movemento continuo. Sigo a dar voltas no corredor infindo da memoria, visitando aos meus demos familiares, tomando paparaos coeles e cos seus fillos, cos vellos, os veciños, os animais -os propios e os dos veciños- pateando os camiños, vendo terras de millo, de patatas. Cantaruxando cancións de lume para intres precisos. Agarda por min, meu amor, estou de volta axiña.